ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ, ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, ΒΛΑΚΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

0.001% τησ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑΣ, ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ και βλακειΑσ ΜΕΡΙΚΩΝ πατερΩν ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

εΡΩΤΗΣΗ:

ποσο φιλελληνεσ ηταν οι πατερεσ τησ εκκλhσιασ;

ΙΔΟΥ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟ 0.001%:

μεγασ  Βασιλειοσ: Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας, ο «Αϊ Βασίλης» μας!

«Είναι εχθροί οι Έλληνες, διότι διασκεδάζουν καταβροχθί­ζoν­τας με ορ­θάνοιχτο στόμα τον "Ισραήλ". Στόμα δε λέ­γει εδώ ο προ­φήτης (βλ. Ησα­ΐας Θ΄: 11) την σοφιστική του λό­γου δύναμη, η οποία τα πάν­τα χρησι­μο­ποίησε για να πα­ρα­πλανήσει τους εν απλότητι πι­στευ­σάν­των».

  Βασίλειος Καισαρείας εισ προφητην ησαϊαν 9.230.8.

μεγασ  Βασιλειοσ: Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας:

«Προσταγή, (!!!) μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθα­νο­λογη­μά­των... τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυ­λού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινό­τη­τα, αλλά σαν δάδες καπνίζου­σες κατα­μελανώνουν και σπι­λώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώ­νυ­μος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν».

  Βασίλειος ο Μέ­γας, 330-379 μ. Χ. (ο γνωστός μας και ως Αϊ-Βασίλης) εισ τον προφητην ησαΐαν προοιμιον 7.196.3.

Ιωαννησ  Χρυσοστομοσ Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως:

«Αν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέψεων) κοιτάξεις, θα δεις, τέ­φρα και σκόνη και υγιές ουδέν, αλλά τάφος ανεω­γμένος ο λάρυγξ αυ­τών, (των Ελλήνων φιλοσόφων!) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ, (έμπυο!) και πάντα τα δόγ­ματα τους βρίθουν σκωλήκων... Αυτά γέννησαν και αύ­ξησαν οι Έλληνες, από των φιλοσόφων λα­βόν­τες... Ημείς δε ου πα­ραι­τούμεθα της κατ’ αυτών μάχης».

  Ι. Χρυ­σόστομος (344-407 μ.Χ.) εισ αγιον ιωαννην τον ευαγγελιστην (ομι­λια ξσ΄ 59.369.12 -370.11).

Ο ΦΙΛΟΒΑΡΒΑΡΙΚΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ:

«Όσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παι­δεί­ας, τόσο λαμπρότερα φαίνονται τα ημέτερα... Ούτος ο (πι­στός) βάρβα­ρος, την οικου­μένη ολάκερη κατέλα­βε... και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανί­ζον­ται, τούτου (του πιστού βάρ­βαρου) καθ’ έκαστη λαμπρότερα γίνονται»

  Ι. Χρυσόστομος εισ ιωαννην 59.31.33.

Ο Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΜΕ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥ­ΣΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡ­ΞΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΣΕΡΑΠΕΙΟΥ:

«Τι λοιπόν, άγιος έσται ο ναός του Σεράπιδος δια τα βι­βλία; Μη γέ­νοι­το!... αλλά δαίμονες οικούσι τον τό­πον... μάλ­λον δε και αυτών (των Ελλή­νων) όντων δαιμόνων... και παρ’ αυ­τών βωμός στέκει απά­της αόρατος εις τον οποίον ψυχάς αν­­θρώπων θυσι­ά­ζουσι... κατάλαβε λοιπόν και φα­νέρωσε (δι­έ­δωσε!) ότι δαί­μονες κατοικούν εκεί».

  Ι. Χρυσόστομος λογοι κατα ιουδαιων 48.851.38 έως 852.35 Δαί­μονες ήταν λοιπόν κατά τον "σοφό" ιεράρχη τα βι­βλία της Αλεξαν­δρινής βιβλιοθήκης και ψυ­χοθυσιαστήρια οι βιβλιοθήκες των Ελ­λή­νων!!!

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ 391 Μ. Χ. ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΣΕΡΑΠΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝ­Δ­ΡΕΙΑΣ:

«Στην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομήματα του Σεραπεί­ου όπως στους ποιητικούς μύθους των Γιγά­ντων έγιναν... Θεοδοσίου δε βα­σι­λεύοντος και (πατριά­ρχου) Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρω­το­στα­τούν­τος... του Σερα­­πείου τα αναθήματα κατελυμαίνοντο. Τους δε αν­δρι­άντες και τα αναθή­ματα τόσο "γενναία" εμάχοντο, ώστε όχι μό­νο "νι­κούσαν", αλλά και έκ­λεπτον... του δε Σεράπειου μόνο το έδα­φος δεν απέσπα­σαν και αυτό διά το βάρος των λίθων, αυτοί δε (οι θεμέλιοι λί­θοι) ήσαν αμε­τακίνητοι. Οι πο­λεμικότατοι δε αυτοί φι­λο­χρή­μα­τοι "γενναίοι"... την ασέβεια αυτή εις έπαινον αυτών των ιδί­­ων κατα­λό­γιζαν. Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μονα­χοί, άν­θρω­ποι (μόνο) κα­τά το είδος, ο δε βίος αυτών συώδης (γου­ρου­νώ­δης!) και εμφανώς πά­σχοντες, μύρια έκαμον κακά και ανείπωτα, αλ­λά αυτά ευσέβειαν ενό­μιζαν... τότε πας άν­θρωπος μέλαιναν (μελα­νή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννικήν εί­χεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχη­μονεί ημπορούσε. Σε τόση "αρετή" άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρω­πο».

  Ευνάπιος (346-414 μ.Χ.) βιοι φιλοσοφων και σοφι­στων 6.11.

ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ (265-340 μ. Χ.)

«Τον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από... της κο­πριάς των Ελ­­ληνι­κών μυσαγμάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρ­­χόντων του Ισραήλ, τον όντως λαόν αυ­τού».

  Ευσέβιος ευαγγ. προπαρ. / εισ τουσ ψαλμουσ / αλληλουια. ριβ΄ (23.1352. 34).

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ:

*Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκατάλειψη της ελληνικής πλά­νης.

*Εγκαταλείψτε όσα οι Έλληνες φυσικοί φιλόσοφοι περί αρχών ειση­γή­θηκαν»

*Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλληνες!!!) και μ’ αυτές εξανα­­γκά­ζουν την ανθρώπινη γνώμη.

*Τα αγάλματα τους μαγικά κατασκευάζουν (οι Έλληνες!!!) και στην μα­γεία προτρέπουν.

*Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών, από των Ελληνικών λόγων προτιμήσαμε.

*Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλληνες ωφελήθηκαν.

*Περί του ότι οι Έλληνες είναι κλέπτες (ιδεών!).

*Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμε».

  Βλ. Ευσέβιος «Κλείς Πατρολογίας». Δω­ροθέου Σχολαρίου.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ. ΜΟΝΑΧΟΣ  ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ:

«Εγώ δε την παρ’ Ελλήνων παιδείαν φληναφίαν (μωρο­λο­γία) κα­κού δαί­μονος και χαλεπωτάτη (θλιβερότατη) υπόθεσιν είναι λέγω.».

  Γ. Μοναχός ο Χρονογράφος, Κ΄ ΠΕΡΙ ΘΑΡΡΑ.

Ο Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

«Κανείς δεν πρέπει στα παιδιά του, να κα­λεί τα ονόματα των (Ελλή­νων) προγόνων, του πατέρα, της μη­τέρας, του παππού και του προ­πάππου, αλ­λά (μόνο) αυτά των δικαίων, των μαρτύρων των επισκόπων των αποστόλων...». «Μηδείς τοίνυν εις τα των προγόνων σπευδέτω καλείν ονόματα τα παιδία, του πατρός και της μητρός και του πάππου και του επιπάππου, αλλά εις τα των δικαίων, των μαρτύρων, των επισκόπων, των αποστόλων...».

  Ι. Χρυσόστομος περι κενοδοξιασ και πωσ δει τουσ γονεισ ανατρεφειν τα τεκνα (690) 641.65.

Ο Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥ­ΣΤΗ­ΜΑ­ΤΙ­ΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΜΑ­ΤΩΝ:

«Ο δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστομος) ασκητάς πυρπο­λούμενους από ζή­λον θεού (φανατισμένους καλόγερους) συνέ­λεξε, με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας, κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε τεμενών, τα δε χρήματα για τους κατεδαφιστές και τους βοηθούς, δεν  έλαβε απ’ τα βα­σιλικά ταμεία (!)  αλλά  από  πλού­σιες  γυναίκες που φιλοτί­μως να παρέ­χουν κατέπειθε, ώστε με την λαμπρή τους πί­­στη να κερδίσουν την ευλο­γία. Έτσι με τον τρόπο αυ­τόν τους υπο­λει­πό­μενους Σηκούς (ελληνικούς  ναούς) με τού­τον τον τρόπον εκ βά­θρων ανέσπασεν.».

  Θεοδωρήτου εκ. ιστορια, επιστο­λη δαμασου (Τ.5 329/8-330/8).

ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥΣ ΠΕΡΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΑ­ΠΗΣ, Ο ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΧΡΕΩΝΕ­ΤΑΙ ΙΣΤO­­ΡΙ­ΚΑ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙ­ΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗ­ΝΙ­ΚΟΥ ΠΟ­ΛΙΤΙΣΜΟΥ. Ο "ΕΛ­ΛΗΝΙ­ΣΜΟΣ", Ο ΣΗ­ΜΑΝΤΙΚΟ­ΤΕ­ΡΟΣ ΠΟΛΙ­ΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΙΣΤΟ­ΡΙΑΣ, ΥΠΗΡΞΕ ΕΠΙ ΑΙΩ­ΝΕΣ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΦΟ­ΒΕ­ΡΟΤΕΡΗΣ ΘΡΗ­ΣΚΕΥ­ΤΙ­ΚΗΣ ΜΙ­ΣΑΛ­ΛΟ­ΔΟΞΙ­ΑΣ TOY EBRAI­O­XRI­ΣTI­ANIΣMOY ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΙΣΕΤΙ ΠΑΣΧΩΝ ...!

ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΤΟΥ Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ:

«Αφανίσαμε από προσώπου γης κάθε ίχνος παιδείας, τέχνης και φι­λοσο­φίας του αρχαίου κόσμου.»

«Η γυνή άπαξ ωμίλησε, το παν κατέστρεψε.»

Χιλιάδες τέτοια χωρία υπάρχουν στον Χρυσόστομο και τους άλλους «θεοφόρους» πατέρες.

-Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ ΣΧΟΛΑΡΙΟΣ:

«Χαίρε στρατιώτα Χριστού καί τής αυτού δόξης υπέρδικε, χαίρετε ώ μακάριαι χείρες τούς γούν δυσσεβείς καί αλάστορας Ελληνιστάς καί πυρί καί σιδήρω καί ύδατι καί πάσι τρόποις αξαγαγατέτης παρούσης ζωής ράβδιζε, είργε, είτα γλώσσαν αφαίρει, είτα χείραν απότεμνε, καί άν ούτω μένει κακός, θαλάττης πέμπε βυθώ.»

- Πατριάρχης ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ ΣΧΟΛΑΡΙΟΣ (15ος Αιώνας):

«Έλλην ων τηι φωνήι, ουκ αν ποτέ φαίην Έλλην είναι, δια το μη φρονείν ως εφρόνουν ποτέ οι Έλληνες αλλ' από της ιδίας μάλιστα θέλω ονομάζεσθαι δόξης. Και ει τις έροιτό με τις ειμι, αποκρινούμαι χριστιανός είναι."

- ΝΟΜΙΚΟΝ  Πρόχειρον (1765):

"Να μην εορτάζωνται πλέον τα Ρουσάλια, ωσάν οπού και αυτά είναι ελληνικαί εορταί με το ίδιον όνομα προφερόμεναι και από τους Έλληνας, άτινα και ταύτα ο κανών εμποδίζει. Μήτε να ανάπτουν φωτιές αφ' εσπέρας της Μεγάλης Πέμπτης, φρενοβλαβώς απατώμενοι ότι έρχονται οι νεκροί και θερμαίνονται, μήτε να βάλλουν εις τα μνήματα βρώματα, πιστεύοντες ότι ανίστανται οι νεκροί και τρώγουσιν, ότι τούτο είναι ελληνικόν, παρόμοιον με εκείνο το μελίκρατον, όπου οι Έλληνες έχυνον εις τα μνήματα των νεκρών αυτών.".

Αγίου ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ (+1779):

«Αδελφοί μου, έμαθα πως με την χάριν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού δεν είσθε Έλληνες, δεν είσθε ασεβείς, αιρετικοί, άθεοι, αλλ' είσθε ορθόδοξοι χριστιανοί...».

Πολλά τέτοια αποφθέγματα από τους «πατέρες» υπάρχουν στο σχετικό βιβλίο του

Γιώργου Σιέττου,  Ο  Ανθελληνισμός  στα Πα­­­τερικά και Εκκλησιαστικά Κείμενα,

και στα βιβλία του

Μιχάλη Θ. Καλόπουλου, Το Μεγάλο Ψέμα, Ο Ένο­πλος Δόλος, Αβραάμ ο Μά­γος, Το Θέα­τρο της Σωτηρίας, Θαύμα ή Απάτη το Φως της Ιερουσα­λήμ. (τηλεφωκική παραγγελία:-2310 / 770 100, Θεσσαλο­νίκη).

     

[Ολόκληρη η πατρολογία είναι γεμάτη με τέτοια «μαργαριτάρια», ύβρεις, κατα­στροφι­κούς κομπλεξι­σμούς, διαστροφές, αντιφάσεις, αιρετικές παρεκκλίσεις, λά­θη, ψεύδη, ανο­ησίες, σαχλαμάρες, κλπ. Η ελληνική και λα­τι­νική πατρολογία έχει εκ­δοθεί από διαφό­ρους εκδοτικούς οίκους (π. χ., Migne) σε 500 τό­μους πάνω κά­τω. Σ’ αυτούς προ­σθέτουν ακόμα πέντε ή περισσότερους τόμους (εξαρτάται από την έκδοση), με τον τί­τλο Φιλο­κα­λία, που πε­ρι­έ­χουν τα έργα ή λόγια των λεγο­μέ­νων νηπτικών πατέρων, οι οποίοι ήσαν ασκητές, ερημίτες και αναχωρητές. Ό,τι αξίζει μέσα σ’ όλους αυτούς τους τόμους ήταν ήδη γνωστό από πολύ νωρίτερα και δεν περιμέ­ναμε τους «αγί­ους θεοφόρους» πα­τέρες να το δογματίσουν ή τους αναχωρητές της ερήμου να μας το ανακοινώ­σουν. Δεν μας είπαν κάτι που δεν το ξέ­ραμε ήδη. Το συν­τριπτικά μεγαλύτερο μέρος αυτών των τόμων είναι σαν την κόπρον του Αυγεί­ου που χρειάζεται ένα νέον Ηρακλή για να την καθαρίσει.]