ΣΥΝΤΟΜΗ ΣΚΙΑΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΣΜΟΥ
Ο Ισλαμισμός-Μουσουλμανισμός ενεφανίσθη στην Αραβία τον 7ο αιώνα. Την εποχή εκείνη πέρα των Αραβικών φατριών και παραδόσεων της ερήμου υπήρχαν και πολλές διασπαστικές Χριστιανικές και Εβραϊκές αιρέσεις. Όλες αυτές οι ομάδες διαμάχοντο σφοδρώς η μια την άλλη. Τότε ο δαιμόνιος Άραβας καμηλιέρης Μωάμεθ, ο οποίος ερχόταν σε συχνή επαφή με την Αίγυπτο και τη Νότια Παλαιστίνη, συνέλαβε την ιδέα της κατασκευής μίας ενοποιητικής θρησκείας με βάση τον Εβραϊσμό, τον Χριστιανισμό και τις Αραβικές παραδόσεις.
Στην αρχή η θρησκεία αυτή δεν είχε την μορφή που έχει σήμερα. Είχε στενότερη σχέση με τον Εβραιοχριστιανισμό απ’ ότι έχει σήμερα. Μέσα σε 4 αιώνες όμως έλαβε σταδιακά την σημερινή μορφή και απέκτησε τα ιερά βιβλία και τους μύθους που γνωρίζομε σήμερα. (Βλέπε την μελέτη του E. Dermenghem, Χριστιανισμός και Ισλαμισμός, Μετάφραση από τα Γαλλικά, Δρ Λεωνίδας Παυλίδης, Σύγχρονη Σκέψη 21, Εκδόσεις Γκοβόστη.). Η τεραστία έκταση που έλαβε οφείλεται σε ιερούς πολέμους, τζιχάντ, και κόστισε τη ζωή εκατομμυρίων αθώων θυμάτων. Αν συνεχίσει την αύξησή της με τον σημερινό ρυθμό θα είναι αριθμητικά η πρώτη θρησκεία στον κόσμο μέσα σε 50 χρόνια, όπως υπολογίζουν. Τώρα είναι πολύ κοντινή δεύτερη με πρώτη τον Χριστιανισμό, αν βάλλομε όλες τις χριστιανικές αιρέσεις μέσα στο ίδιο τσουβάλι.
Έτσι ο Μουσουλμανισμός φτιάχτηκε από Άραβες, και στην αρχή για Άραβες, που πήραν δάνεια από τον Εβραϊσμό και τον Χριστιανισμό τα οποία συνεταίριασαν με δικές τους παραδόσεις και ιδιοσυγκρασίες της ερήμου. Ως γνωστόν οι δύο πατρογονικές του θρησκείες, Εβραϊσμός και Χριστιανισμός, της ερήμου και αυτές, φτιάχτηκαν εξ ολοκλήρου από Εβραίους. Για λίγα χρόνια στην αρχή, ως ήταν φυσικό, περιορίστηκε στον Αραβικό κόσμο. Εντός ολίγου όμως, ως φτιαχτή, καταστροφική και κοσμοπολιτική θρησκεία, βγήκε από την έρημο και τις πόλεις της Αραβίας και εξηπλώθη ανά τον κόσμο με τεράστιες σφαγές και καταστροφές.
Ο Θεός του, ο Αλλάχ είναι ο Θεός των Εβραίων Γιαχβέχ και όχι η Αγία Τριάδα των Χριστιανών του 4ου αιώνος. Ο Ιησούς Χριστός είναι απλώς ένας προφήτης του και ο Μωάμεθ ο τελευταίος και ύπατος των προφητών. Όπως πιστεύουν, μετά τον θάνατό του ανελήφθη στους ουρανούς από το βράχο που ευρίσκεται εντός του τεμένους του Ομάρ στην Ιερουσαλήμ (πρώην τόπος του Ναού του Σολομώντος)! Καθώς πιστεύεται, σ’ αυτόν υπαγόρευσε ο αρχάγγελος Γαβριήλ το Κοράνιο σ’ ένα ερημικό μέρος λίγα χιλιόμετρα ανατολικά της Μέκκας! Κάθε χρόνο καθ’ οδόν προς τα ‘κεί, τσαλαπατιόνται και σκοτώνονται ή πεθαίνουν από αφυδάτωση, κούραση, νυκτερινό ψύχος, κλπ. μπόλικοι άνθρωποι, νέοι, γέροι, γυναίκες, παιδιά.
Oι Άραβες Μουσουλμάνοι θεωρούν ως προπάτορά τους τον μυθικό και ανύπαρκτο προπάτορα των Εβραίων Αβραάμ. Δεν προέρχονται όμως από τον υιό της Σάρας Ισαάκ, όπως οι Εβραίοι, αλλά από τον Ισμαήλ που είχε μητέρα την καημένη σκλάβα του Αβραάμ Άγαρ, εξ ου και Αγαρηνοί. Στην πόλη Χεβρών της Παλαιστίνης υπάρχει ένα σπήλαιο το οποίο και οι δύο εθνότητες θεωρούν ως τον τάφο του Αβραάμ. Εκεί λοιπόν βγάζουν συνεχώς τα μάτια τους Εβραίοι και Μουσουλμάνοι για τον τάφο ενός ατόμου που ποτέ δεν υπήρξε! Αυτό θα πει «πίστις...»!
Στην αρχή ο Μωάμεθ (γύρω στο +622 - 623) κατάφερε να πείσει μόνο μια φούχτα ανθρώπων στην Μεδίνα και Μέκκα. Εε... αυτό ήταν. Μετά αυτοί οι ολίγοι κατάφεραν με όλα τα θεμιτά και αθέμιτα μέσα να επικρατήσουν στην Αραβία και στη συνέχεια να εξαπλωθούν. Σήμερα δε είναι παρόντες σχεδόν σε όλα τα μέρη του πλανήτη. Αυτό δε το γεγονός, ότι δηλαδή ο αμόρφωτος προφήτης τους και ολίγοι αμόρφωτοι οπαδοί του κατάφεραν αυτό το κατόρθωμα, το χρησιμοποιούν οι μουσουλμάνοι για να αποδείξουν την εκ θεού προέλευση και αλήθεια της θρησκείας των και ότι ήταν θέλημα του θεού τους, Αλλάχ, η εξάπλωσή της. Ακόμα δε σκοπό και καθήκον έχουν την καθολική επικράτησή τους. Τέτοια ανάλογα επιχειρήματα έχομε και με τους χριστιανούς. Καυχώνται για την αγραμματοσύνη των αλιέων και την «εξ αγίου πνεύματος», βάλε Κωνσταντίνου, «μετέπειτα καταπληκτική επιτυχία των»... και πολλά τοιαύτα.
Η πλήρης μισαλλοδοξία του Μουσουλμανισμού, όπως και των πατρικών της θρησκειών του Εβραϊσμού και του Χριστιανισμού, βασίζεται σε πολλά χωρία της Παλαιάς Διαθήκης. Αν και υπάρχουν εκατοντάδες τέτοια χωρία επιγραμματικά μόνον αναφέρομε τα παρακάτω τρία. Μέσα στα κείμενα που ακολουθούν αναφέρομε και πολλά άλλα. Μόνοι σας μπορείτε να τα εντοπίσετε όλα με ένα καλό διάβασμα αυτού του άχρηστου και αισχρού βιβλίου.
1. Το παρακάτω χωρίο είναι το θανατηφόρο διάταγμα που δόθηκε στο Σινά, όπως το διαβάζομε στην Έξοδον 22: 20: «Εκείνος που θα προσφέρει θυσία σε άλλους θεούς θα εξολοθρεύεται διά θανάτου. Μόνο στον Γιαχβέχ θα προσφέρετε θυσίες.».
2. Για το ίδιο θέμα διαβάστε και Δευτερονόμιον 17: 1-13.
3. Το άκρον άωτον δηλαδή της θεϊκής νομοθεσίας και ζηλότυπης μισαλλοδοξίας βρίσκεται σε αυτό εδώ το θεόπνευστο τυραννικό φιρμάνι που μεταξύ άλλων περιλαμβάνεται στα κεφάλαια 13 και 17 του Δευτερονομίου. (Παρακαλούμε τον αναγνώστη να μελετήσει προσεκτικά αυτά τα δύο κεφάλαια για να αποκτήσει πλήρη γνώση του θέματος. Εδώ θα του υποκινήσομε το ενδιαφέρον με το παρακάτω απόσπασμα, Δευτερονόμιον 17: 7-10). «Εάν ο αδελφός σου, ο γιος της μητέρας σου δηλαδή, ή η κόρη σου, ή η σύζυγος της καρδίας σου, ή ο φίλος σου που είναι τόσο δικός σου όσο και η ψυχή σου, σε παρακινήσουν κρυφά λέγοντάς σου, «ας πάμε να λατρεύσομε άλλους θεούς», εσύ δεν πρέπει να συμφωνήσεις μ’ αυτόν, μήτε να δώσεις προσοχή σ’ αυτόν· ούτε τα μάτια σου θα τον λυπηθούν, ούτε πρέπει να τον σώσεις, ούτε να τον αποκρύψεις. Αλλά οπωσδήποτε πρέπει να τον σκοτώσεις· τα χέρια σου οφείλουν να είναι τα πρώτα που θα πέσουν επάνω του για να τον θανατώσουν και έπειτα τα χέρια όλου του κόσμου. Και τα χέρια σας θα τον λιθοβολήσουν με λίθους, μέχρις ότου αποθάνει.».
Αυτές οι διατάξεις ισχύουν ακόμα και σήμερα στις ισλαμικές χώρες μαζί με διάφορες άλλες ιδίου τύπου. Διαβάσετε το Κοράνιο να τις βρείτε. Ο Ισλαμικός Νόμος της Σαρία δεν διαφέρει πολύ από τον Θεϊκό Μωσαϊκό Νόμο στον οποίον έχουν προσθέσει πολλές δικές τους παλαιές παραδόσεις (π. χ., οι παρά μία 40 μαστιγιές είναι κοινή διάταξη και στις δύο νομοθεσίες, και πολλά άλλα.). Τα ίδια και χειρότερα ίσχυαν και στις χριστιανικές χώρες μέχρι πριν λίγα χρόνια.
Μετά όμως οι Εβραιο-Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι έχουν την αναίδεια και το θράσος να διαδίδουν ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος και έχει το δικαίωμα της ελευθέρας βουλήσεως και εκλογής. Αυτή η ελευθερία έρχεται σε πλήρη αντίφαση με πολλά χωρία όχι μόνο του Κορανίου και της Μουσουλμανικής κατηχήσεως (κισμέτ) αλλά ασυγκρίτως πολύ περισσότερα της Εβραιο-Χριστιανικής Βίβλου και κατηχήσεως (προκαθορισμός). Πολλά απ’ αυτά τα εκθέτομε στα κείμενα που ακολουθούν.
Αλλά και η βία και η μισαλλοδοξία της Καινής Διαθήκης συνεπλήρωσε το κακό. Διαβάστε προσεκτικά όλη την Καινή. Στα κείμενα που ακολουθούν αναφέρομε πολλά τέτοια χωρία. Αλλά μόνοι σας μπορείτε να τα εντοπίσετε όλα με ένα καλό διάβασμα αυτού του άχρηστου και αισχρού βιβλίου. Π. χ. διαβάστε:
Ματθαίος 3: 10, 12 (φωτιά), 7: 6 «Μη δώτε το άγιον τοις κυσί μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς εν τοις ποσίν αυτών και στραφέντες ρήξωσιν υμάς.», 8: 22, 10: 21, 32-38, 12: 30, 13: 30, 40 (φωτιά), 15: 13, 18: 34-35 (βασανιστήρια), 21: 44, 22: 7, 25: 29-30, .Λουκάς 3: 9, 17, 11: 23 «ο μη ων μετ’ εμού κατ’ εμού εστι, και ο μη συνάγων μετ’ εμού σκορπίζει.»)., 12: 47-53 (48 ξυλοδαρμός), 14: 23 («ανάγκασον εισελθείν», το «cogito intrare» του Ιερού Αυγουστίνου), 26, 17: 34, 19: 27 («πλήν τους εχθρούς μου εκείνους, τους μη θελήσαντάς με βασιλεύσαι επ’ αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς έμπροσθέν μου.», 22: 36-38, 49-50, Ιωάννης 12: 48, 15: 6, («εάν μη τις μείνη εν εμοί, εβλήθη έξω ως το κλήμα και εξηράνθη, και συνάγουσιν αυτά καί εις το πυρ βάλλουσι, και καίεται.»), κλπ.
Όπως και με τους Εβραίους το ίδιο ισχύει και με τους Μουσουλμάνους για τη μανία των κατά των καλών τεχνών της γλυπτικής και της ζωγραφικής, βασισμένοι στην δευτέρα εντολή του έτσι καλουμένου Εβραϊκού «δεκαλόγου» (ενώ πρόκειται για 1192 νομοθετικές διατάξεις, σύμφωνα με την απαρίθμηση του Εβραίου εβραιολόγου Markus Jost), Έξοδος 20: 4 – 6, κ. α.,
«ου ποιήσεις σεαυτω είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα, όσα εν τω ουρανω άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης. ου προσκυνήσεις αυτοίς, ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς· εγώ γαρ ειμι Κύριος ο Θεός σου, Θεός ζηλωτής, αποδιδούς αμαρτίας πατέρων επί τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς τοις μισούσί μεκαι ποιών έλεος εις χιλιάδας τοις αγαπώσί με και τοις φυλάσσουσι τα προστάγματά μου.»
Ενώ οι αντιφατικοί Χριστιανοί από τον δεύτερο αιώνα Κ. Ε. αθετούν αυτή την εντολή πλήρως και με ζωγραφιστές εικόνες και με γλυπτά, στους Μουσουλμάνους παρατηρούμε τα λεγόμενα αραβουργήματα, που είναι σχέδια επί επιφανειών φτιαγμένα με διάφορες εμπλεκόμενες καμπύλες που παρουσιάζουν διάφορες διατάξεις και συμμετρίες, αλλά που δεν διδάσκουν τίποτα απολύτως. Καταντούν βαρετά και επικίνδυνα διά την ομαλή εξέλιξη του εγκεφάλου και της νοήσεως.
Όσον αφορά τον θρησκευτικό καμικαζισμό των Μουσουλμάνων που την σημερινή εποχή έχει λάβει διάσταση μάστιγας, πέραν των διεθνών πολιτικών αδικιών που συνεχώς διαπράττονται κυρίως, αλλά όχι μόνον, από χριστιανικά ανεπτυγμένα και ισχυρά έθνη, οφείλεται σε δύο θρησκευτικούς λόγους. Ο ένας είναι ότι σ’ αυτές τις χώρες οι πιστοί είναι υπερβολικά καταπιεσμένοι και υποφέρουν φρικτά. Ειδικά οι γυναίκες που κοινωνικά και θρησκευτικά θεωρούνται κατώτερα όντα «πληρώνουν τα επίχειρα της κακίας των...»! Έτσι περιμένουν την άλλη ζωή για να απολαύσουν ό,τι έχασαν εδώ στη γη. Όσοι δε δώσουν την ζωή τους για την αιτία αυτής της θρησκείας θα απολαύσουν τα πάντα που επιθυμούν εδώ στη γη και στον μέγιστο βαθμό δίπλα στον Αλλάχ! Όλες οι διατάξεις για το τζιχάντ είναι επισήμως γραμμένες εντός των ιερών βιβλίων τους μαζί με όλες τις μετέπειτα απολαβές «καλώς στοιχειοθετημένες»! Ο κατάλογος των απολαβών του μουσουλμανικού παραδείσου και των τιμωριών της μουσουλμανικής κολάσεως προκαλεί αποβλάκωση και σχιζοφρένια σε όσους τον πιστεύουν και γέλωτα με ειρωνεία σε όσους δεν τον πιστεύουν ή τον ακούνε για πρώτη φορά. Πρόκειται για μια πολύ μεθοδευμένη και πονηρή επινόηση για την εξαθλίωση και καταρράκωση των απλοϊκών!
Τι οξύμωρο αλήθεια! Οι πιο καταπιεσμένοι από τη ζωή της ερήμου, τις κοινωνικές επιβολές, σεξουαλικές καταπιέσεις και αμαρτωλές απαγορεύσεις που έθεσαν στα κεφάλια τους, ονειρεύονται μέσω της θρησκείας τους ότι μετά θάνατον θα απολαύσουν όλες τις υλικές απολαύσεις που εστερήθησαν στην εδώ ζωή. Ενώ στην εδώ ζωή αυτές οι απολαύσεις είναι αμαρτίες που τιμωρούνται σκληρά τόσο από τον τωρινό ανθρώπινο θρησκευτικό νόμο όσο και από τον Αλλάχ μετά, στην άλλη ζωή αυτές θα είναι ανταμοιβές δίπλα στον Αλλάχ! Σε αντίθεση με τις καταστάσεις τις ερήμου, εδώ θα υπάρχουν δένδρα, ίσκιοι, δροσιές, δροσερά νερά, ξεγνασιά, καμία κούραση, ποτάμια τα μέλια, βουνά τα πιλάφια, λίμνες τα καλά κρασιά και πιοτά και προ πάντων μέγας αριθμός γυναικών τόσο για σεξουαλική ικανοποίηση όσο και για τεκνοποιία και ιδιαιτέρως χουρί (νεαρές διαφανείς παρθένες που συνεχώς ανακτούν την παρθενία τους). Οι διά την θρησκεία πεσόντες θα λάβουν 72 χουρί! Οι άλλοι αναλόγως. Κλπ.! Αυτή είναι θρησκεία! Πίστευέ την και δώσε την ζωή σου γι’ αυτήν και μετά τον θάνατό σου θα τρως θα πίνεις και θα ... αιωνίως! Τί άλλο θέλεις...;
Ο ίδιος τραγέλαφος ισχύει και με τη νηστεία κατά τον μήνα του ραμαντάν. Κατά την διάρκεια της ημέρας οφείλεις να διατηρείς πλήρη αποχή από κάθε φαγητό. Αλλά μόλις δύσει ο ήλιος μπορείς να καταβροχθίζεις ό,τι θέλεις όλη τη νύχτα. Κοιμήσου λοιπόν την ημέρα ή κάνε την ημέρα νύχτα και τη νύχτα ημέρα και όλα μπαίνουν σε κάποιο δρόμο. Ανθυγιεινό μεν, αλλά αφού έτσι θέλει η θρησκεία πρέπει να υπακούσεις!
Ακόμα η προσκύνηση στον αερόλιθο Κααβά στη Μέκκα, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του Μουσουλμάνου, είναι απαράβατη εντολή. Αυτοί πιστεύουν ότι τον αερόλιθο αυτόν τον έστειλε ο προφήτης τους Μωάμεθ. Επί τη ευκαιρία πετροβολούν έναν τοίχο για να σκοτώσουν ή να διώξουν τον σατανά με τους διαβόλους του.
Η κόλαση του Μουσουλμανισμού έχει επτά ορόφους. Περιγράφεται και αυτή δι’ υλικών και σωματικών βασανιστηρίων που μόνο νοσηρές φαντασίες μπορούν να διανοηθούν. Είναι πολύ πιο τρομακτική και βασανιστική από κάθε άλλη κόλαση. Δεν θα επεκταθούμε εδώ στο να την αναφέρομε εν λεπτομερεία. Όποιος ενδιαφέρεται ή έχει την περιέργεια ας μελετήσει την σχετική βιβλιογραφία, ειδικά το σχετικό κεφάλαιο του βιβλίου «Πως Γεννιόνται, Ζουν και Πεθαίνουν οι Θεοί και οι Θεές», Εμ. Γιαροσλάβσκυ, Μετάφραση από τα Ρωσικά, Εκδόσεις «Γνώσεις», ή Μάριος Βερέττας.
Ο άλλος λόγος θρησκευτικού καμικαζισμού προέρχεται από τον πρώτο θρησκευτικό καμικαζισμό που απαντάται στην Παλαιά Διαθήκη με τον Σαμψών: Κριταί ιστ΄: 30 «και είπε Σαμψών· αποθανέτω ψυχή μου μετά των αλλοφύλων· και εβάσταξεν εν ισχύϊ, και έπεσεν ο οίκος επί τους άρχοντας και επί πάντα τον λαόν τον εν αυτω· και ήσαν οι τεθνηκότες, ους εθανάτωσε Σαμψών εν τω θανάτω αυτού, πλείους ή ους εθανάτωσεν εν τη ζωή αυτού.».
Επί πλέον στα ιερά βιβλία τους έχουν προσθέσει και την εξής πονηρή τακτική. Λένε: Όσο είστε αδύναμοι κάνετε τους καλούς και ειρηνόφιλους, αλλά όταν αποκτήσετε δύναμη ορμάτε και επιτίθεσθε χωρίς δισταγμό.
Εδώ με ολίγες ανεπαρκείς και αδρές γραμμές γράψαμε για τα χάλια, την καταστροφικότητα, την αντίφαση και την ανοησία του Μουσουλμανισμού. Το κεφάλαιο αυτό είναι επίσης τεράστιο και θα ήταν ευχής έργο να εκτεθεί και να καταγγελθεί παγκοσμίως. Αν κανείς επιθυμεί να επεκτείνει τις γνώσεις του επ’ αυτής της μάστιγας δεν έχει παρά να διαβάσει το Κοράνιο, την Ιστορία, τα συγγράμματα των Ibn Warraq, Salman Rushdie, κ. ά. Ειδικά τα συγγράμματα τού ανατραφέντος και γαλουχηθέντος μουσουλμάνου που τελικά αρνήθηκε τον Μουσουλμανισμό Ibn Warraq, φέρουν πολύ μεγάλη βαρύτητα. Έχει γράψει γύρω στα επτά βιβλία πάνω στο ζήτημα αυτό. Ακόμα διαβάστε το βιβλίο του Εμ. Γιαροσλάβσκυ, που προαναφέραμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου